හපොයි බ්ලොග් ලියනවා කියන්නේ ලේසි වැඩක් වගේ පෙනුනට එකේ ලේසි වැඩක් නෙමේ. පටන් ගත්තේ නම් උඩින්. ඒත් වැඩේ දන්නෙම නැතුව කල් ගියා.
කොහොමහරි මුල්ම කතාව හොල්මන් කතාවක්. මේක මේ බරපතල විදිහට කියනවනම් "එක්තරා දීර්ග කාලීන සිද්ධි දාමයක එක්තරා සිධියක් පමණි" කියල තමා කියන්නේ වෙන්නෙ.
මේ සිද්දිය මෙහෙම තමා උනෙ
ස්ථානය: බෝඩිම
වෙලාව: රාත්‍රී දහයාමාරයි
පසුබිම: පපොයි බත්රූමයේ ස්නානය කරමින් සිටි (මෙදින බෝඩිමේ සිටියේ පපොයි පමණි).
විස්තරය: (පපොයි ගේම වචනයෙන්)
ඔන්න මම නාගෙන ටිකක් වෙලා යද්දී මට අනිත් සද්ද අතරින් ඇහෙනවා කව්ද මන්ද අමුතු කටහඩකින් හේනේ දිග හෑල්ලක් කියනවා. මේ වෙද්දී වට පිටාවේ ගෙල වෙලා මිනිස්සුත් නිදි නැ TV හෙම දාලා.ඉතින් මම හිතුවා ඔය මොකක් හරි show එහෙක කලක් තමා කියල. එහෙම හිතල ගණන් ගත්තේ නැ.
ඔන්න දැන් නාල ඉවර වෙන්නෙත් කිට්ටුයි හැබැයි තාම අර හෑල්ලෙ නම් එහෙමම යනවා.සද්දෙ ඇහෙන්නෙ කෙලින්ම කනත්ත පැත්තෙන්(කියන්න අමතක උනා, බොඩිම පිටිපස්සෙ කනත්ත ).
හැබැයි ඇහෙන්නෙ නිකන් මහ පොන්සි වොයිස් එකකින් තමා දොඩවන්නෙ.
"දෙය්යන් වහන්සෙට බොරු කරන්න බෑ.දෙවියන් වහන්සෙ ඔක්කොම දන්නව" ඔය වගෙ යාදිනක් ටම කියවන්නෙ. සද්දෙ ඇහෙන විදිහට නම් කනත්ත මැද්දෙන් තමා සද්දෙ එන්නෙ. දැන් ටෝක්ස් දුන්නට ඒ වෙලාවේ බොක්ක කූල් වෙලා ගියා. කතා කරන්න වත් එකෙක් නැ.
ඉතින් දඩ බඩ ගාල නැ ගෙන එලියට පැන්න. එළියටත් සද්දේ එහෙමම අහනවා.ඒත් බය ටිකක් අඩු උනා. ඒත් ඉතින් දැන් නිදා ගන්නත් ඔන්නනේ.
ඉතින් එහෙමම කතා කලා බෝඩිමේ අන්කල් ට.
කතා කරලා රැ එකොළහ හමාරට විතර බෝඩින් ෆීස් දුන්නා.
ඒ ගමන්ම අර සද්දේ ගැනත් ඇහුව.
ඒ සැරේ අන්කල් කිව්වා ඒ කනත්ත ලග ඉන්න ගෑනු කෙනෙක් ආවේස වෙනවා කියල.
අප්පේ මම මේ නිකන් බය වෙලා තියෙන්නේ පිස්සු හොල්මනකටනේ.
එදා ඉතින් කිසි අවුලක් නැතුව නිදා ගත්තා.
ප.ලි. "මහ රෑ ඇසුනු යාතිකාව"(හදුනා ගැනීමේ පහසුව උදෙසා මෙය මෙනමින් නම් කර ඇත.) සම්බන්ද එකම කතාව මෙය නොවේ. අනිත් කතාද ඔබ හමුවට ගෙන ඒමට බලාපොරොත්තු වෙමු
No comments:
Post a Comment